ارذال
لغت نامه دهخدا
ارذال. [ اِ ] ( ع مص ) ناکس و فرومایه گردانیدن کسی را. ( منتهی الأرب ). فرومایه کردن. ( تاج المصادر بیهقی ). || صاحب ناکسان و فرومایگان گشتن. || رذل گردیدن اصحاب کسی. ( منتهی الأرب ).
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید