ازول

لغت نامه دهخدا

ازول. [ اَ ] ( ع ص ) سخت. ج ، اُزْل.

فرهنگ فارسی

سخت

دانشنامه عمومی

آزول. آزول رده ای از ترکیبات ناجورحلقهٔ پنج عضوی است که دارای اتم نیتروژن و دست کم یک اتم غیرکربنی دیگر مانند نیتروژن، گوگرد یا اکسیژن در حلقه اند. [ ۱]
ایمیدازول و دیگر پنج عضو آروماتیکی سیستم های ناجورحلقه با دو نیتروژن در طبیعت به فراوانی یافت می شوند و هستهٔ بسیاری از زیست مولکول ها مانند هیستیدین ها را تشکیل می دهند.
عکس آزولعکس آزولعکس آزولعکس آزولعکس آزولعکس آزول
wiki: آزول
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس