اسید بن حضیر بن سماک

[ویکی شیعه] ابویحیی ، اُسَید بْن حُضَیرِ بْن سِماک (درگذشته شعبان ۲۰ق)، از بزرگان قبیله اوس، یار پیامبر(ص) و یکی از نقبای دوازده گانه در بیعت دوم عقبه بود. پس از رحلت پیامبر(ص)، در واقعۀ سقیفۀ بنی ساعده، جانب مهاجران را گرفته و نقش تأثیرگذاری در خلافت ابوبکر داشت. وی در سال ۲۰ق در مدینه درگذشت و در بقیع مدفون شد.
کنیه اسید را، ابو حضیر و جز آن نیز آورده اند. پدرش حضیر الکتائب به روزگار جاهلیت، بزرگ قبیله اوس و فرمانده آنان در پیکار بُعاث با قبیله خزرج بود و هم در آن پیکار کشته شد.
اسید نیز پس از پدرش در جاهلیت و اسلام از بزرگان و خردمندان قوم خود به شمار می رفت؛ نوشتن می توانست و در شنا و تیراندازی مهارت داشت. از این رو وی را چون پدرش « کامل » می خواندند.