اطعام ابرار

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اطعام ابرار (قرآن). اطعام خالصانه از طعام مورد علاقه خود به مسکین و یتیم و اسیر، از صفات برجسته ابرار است.
اطعام به یتیم، مسکین و اسیر از صفات برجسته ابرار: «ان الابر ار یشر بون من کاس کان مزاجها کافور ا» «به یقین ابرار (و نیکان) از جامی می نوشند که با عطر خوشی آمیخته است، » «ویطعمون الطعام علی حبه مسکینا ویتیما واسیر ا» «و غذای (خود) را با اینکه به آن علاقه (و نیاز) دارند، به «مسکین» و «یتیم» و «اسیر» می دهند! »
اطعام خالصانه
اطعام خالصانه ابرار از طعام مورد علاقه خود به مسکین و یتیم و اسیر: «ان الابر ار یشر بون من کاس کان مزاجها کافور ا» «به یقین ابرار (و نیکان) از جامی می نوشند که با عطر خوشی آمیخته است، » «ویطعمون الطعام علی حبه مسکینا ویتیما واسیر ا» «و غذای (خود) را با اینکه به آن علاقه (و نیاز) دارند، به «مسکین» و «یتیم» و «اسیر» می دهند! » در مرجع ضمیر «حبه» احتمالاتی وجود دارد و برداشت یاد شده براساس رجوع ضمیر به طعام است.
عوامل اطعام ابرار
...

پیشنهاد کاربران

بپرس