اطلاق عام بر خاص

[ویکی فقه] اطلاق عام بر خاص به ذکر لفظ عام و اراده خاص اطلاق می شود و از اقسام مجاز لغوی می باشد.
«اطلاق عام بر خاص» یعنی آوردن لفظ عام و اراده خاص. این گونه اطلاق از اقسام مجاز لغوی است و به علاقه عموم نیاز دارد؛
مثال
۱. (الذین قال لهم الناس…)؛ «کسانی که مردم به ایشان گفتند…». مقصود از مردم، نعیم بن مسعود اشجعی یک نفر است.۲. (... ویستغفرون لمن فی الارض...) ؛ "و برای کسانی که در زمین هستند آمرزش می طلبند". در این آیه ، مقصود از «من» مؤمنین است؛ در حالی که (لمن فی الارض) همه مردم را شامل می شود؛ زیرا فرشتگان فقط برای مؤمنان استغفار می کنند، نه همه مردم.