افضاء

[ویکی فقه] یکی کردن مجرای بول و حیض را اِفضاء می گویند و از آن در بابهای نکاح، حدود و دیات سخن گفته‏اند.
افضا به یکی کردن مجرای حیض و غائط و نیز یکی کردن مجرای حیض، غائط و بول نیز تعریف شده است؛ امّا آنچه در شناسه آمده، قول مشهور است.

افضای کبیره
به قول مشهور، احکام افضای زن نابالغ بر افضای زن بالغ توسط شوهر با آمیزش، مترتّب نمی‏گردد.
امّا اگر افضا با انگشت یا چیزی دیگر تحقّق یابد، شوهر ضامن دیه کامل زن است. همچنین افضای زن بالغ توسط اجنبی با آمیزش یا غیر آن، موجب ضمان دیه کامل و نیز مهر المثل در صورت افضای وی به اکراه است. بنابر قول برخی، در صورت باکره بودن ارش بکارت نیز ثابت است.

افضای صغیره
آمیزش با زوجه نابالغ حرام است؛ لیکن در صورت ارتکاب آن اگر موجب افضای وی گردد احکامی بر آن مترتّب می‏شود که به آن اشاره می شود.

← ثبوت دیه در افضای صغیره
...

اِفضاء
اصطلاحی در فقه، به معنی یکی کردن مجرای بول و حیض یا حیض و مدفوع یا هر سه. اگر شوهر همسر خود را به وسیله ای غیر از آمیزش افضا کند، باید دیۀ کامل یک زن را بپردازد. افضای همسر بالغ از سوی شوهر از طریق آمیزش دیه ندارد؛ اما اگر همین امر، در مورد همسر نابالغ اتفاق بیفتد نظر مشهور آن است که باید دیه بپردازد و تا وقتی که زنده است نفقه او را بدهد (ولو آن که این زن طلاق گرفته، و با مرد دیگر ازدواج کرده باشد) و نزدیکی با او از سوی این همسر تا ابد حرام می شود. آیت الله خویی می گوید در فرض یادشده، در صورتی که مرد، همسر نابالغ خود را طلاق دهد باید دیه بپردازد والّا دیه ندارد و نیز گفته است که مرد، پس از بلوغ همسر افضاشده اش، می تواند با او نزدیکی کند. غیر شوهر، اگر زنی را، بالغ یا نابالغ، از طریق آمیزش یا غیر آن، افضا کند باید دیۀ کامل زن بپردازد. افضا در زن، از عیوبی است که اگر مرد پس از عقد ازدواج بدان پی برد، می تواند ازدواج را به هم بزند.