[ویکی نور] الصواعق الإلهیة فی الرد علی الوهابیة، اثر ]؛ تألیف قرن سیزدهم به زبان عربی و با انگیزه ردّ افکار و عقائد انحرافی برادرش محمد بن عبدالوهاب به رشته تحریر در آمده است.
کتاب حاضر «الصواعق الالهیة» بدون هر گونه فهرستی از محتویات کتاب، و یا مقدمه، پیش گفتار و توضیحی ابتدایی و یا شرح حالی از مؤلف و غیره، متن کتاب آغاز گردیده و بدون هر گونه عنوان اصلی و فرعی و یا فصل و بخش بندی در متن کتاب به پایان رسیده است.
نویسنده در آغاز اثر خویش با اشاره به برخی از اصول اعتقادی اصولی اسلام از جمله توحید و نبوت و معاد که از اعتقادات مورد اتفاق تمامی فرق و مذاهب اسلامی است و ارائه تعریفی صحیح از آن زمینه ورود به مباحث تکفیری برادرش را آماده ساخته و آنگاه پس از اشاره به ضرورت وجود امر به معروف و نهی از منکر در شریعت اسلام که الهام گرفته از آیات قرآنی است قصد و نیت خود را نیز از پرداختن به نقد افکار برادرش عمل به همین فریضه الهی و توصیه قرآنی دانسته و سپس وارد نقد افکار محمد بن عبدالوهاب شده است.
او در ابتدا به یکی از اساسی ترین اشکالات برادرش در موضوع توحید و شرک و تعریف صحیحی از این موضوع پرداخته و سپس در موضوعاتی؛ همچون: نذر و ذبح که اگر مسلم انی این گونه اعمال را برای غیر خدا و یا به قصد ریا و غیره انجام دهد را مورد بررسی قرار داده و حکم آن را از نظر کفر و یا شرک بودن آن بیان داشته است.
آنگاه به موضوع مسح و تبرک به قبور و برداشتن تربت از آن اماکن پرداخته که آیا با انجام چنین کاری می توان، لقب کافر به کسی داد؟ و نیز سیره نبوی را در فرآیند کافر دانستن افراد بیان ساخته است. و در همین راستا برخورد امیرالمؤمنین(ع) را در برخورد با خوارج که در برابر آن حضرت شمشیر کشیده و به جنگ و قتال با وی پرداختند و برخورد شدیدی را که آن حضرت با آنان داشت را مثال زده و این نکته را یادآور شده است که با تمام این تفاصیل امیرالمؤمنین(ع) خوارج را کافر نخواند.
کتاب حاضر «الصواعق الالهیة» بدون هر گونه فهرستی از محتویات کتاب، و یا مقدمه، پیش گفتار و توضیحی ابتدایی و یا شرح حالی از مؤلف و غیره، متن کتاب آغاز گردیده و بدون هر گونه عنوان اصلی و فرعی و یا فصل و بخش بندی در متن کتاب به پایان رسیده است.
نویسنده در آغاز اثر خویش با اشاره به برخی از اصول اعتقادی اصولی اسلام از جمله توحید و نبوت و معاد که از اعتقادات مورد اتفاق تمامی فرق و مذاهب اسلامی است و ارائه تعریفی صحیح از آن زمینه ورود به مباحث تکفیری برادرش را آماده ساخته و آنگاه پس از اشاره به ضرورت وجود امر به معروف و نهی از منکر در شریعت اسلام که الهام گرفته از آیات قرآنی است قصد و نیت خود را نیز از پرداختن به نقد افکار برادرش عمل به همین فریضه الهی و توصیه قرآنی دانسته و سپس وارد نقد افکار محمد بن عبدالوهاب شده است.
او در ابتدا به یکی از اساسی ترین اشکالات برادرش در موضوع توحید و شرک و تعریف صحیحی از این موضوع پرداخته و سپس در موضوعاتی؛ همچون: نذر و ذبح که اگر مسلم انی این گونه اعمال را برای غیر خدا و یا به قصد ریا و غیره انجام دهد را مورد بررسی قرار داده و حکم آن را از نظر کفر و یا شرک بودن آن بیان داشته است.
آنگاه به موضوع مسح و تبرک به قبور و برداشتن تربت از آن اماکن پرداخته که آیا با انجام چنین کاری می توان، لقب کافر به کسی داد؟ و نیز سیره نبوی را در فرآیند کافر دانستن افراد بیان ساخته است. و در همین راستا برخورد امیرالمؤمنین(ع) را در برخورد با خوارج که در برابر آن حضرت شمشیر کشیده و به جنگ و قتال با وی پرداختند و برخورد شدیدی را که آن حضرت با آنان داشت را مثال زده و این نکته را یادآور شده است که با تمام این تفاصیل امیرالمؤمنین(ع) خوارج را کافر نخواند.
wikinoor: الصواعق_الإلهیة_فی_الرد_علی_الوهابیة