الن فورنیه

آلن فورنیه. آلن فوریه ( به فرانسوی: Alain - Fournier ) نام مستعار آنری آلبان فورنیه ( ۳ اکتبر ۱۸۸۶ در شاپل دانژیون فرانسه تا ۲۲ سپتامبر ۱۹۱۴ ) سرباز و نویسنده معروف فرانسوی است. آلن فوریه در مجموعه قطوری که از مکاتباتش به چاپ رسیده از تأثیری سخن می گوید که جنبش سمبلیسم، موریس مترلینک و بخصوص آرتور رمبو بر او گذارده اند. در کنار مکاتبات و اشعارش، مولن بزرگ تنها اثر داستانی آلن فورنیه است که در سال ۱۹۱۳ منتشر شد و برای نویسنده آن شهرتی جهانی به همراه آورد. آلن فوریه در ۱۹۱۴ در حالیکه کار بر روی دومین رمانش را شروع کرده بود در جبهه جنگ کشته شد. [ ۱]

آلن فورنیه.
آلن فورنیه در سنین نوجوانی
آلَنفورنِیه (۱۸۸۶ـ۱۹۱۴) (Alain-Fournier)
(نام اصلی: هانری آلبان فورنیه) رمان نویس فرانسوی. در زمان مرگ، تنها بیست و هشت سال داشت. با این حال، اولین و آخرین رمانش، یعنی مون بزرگ، چناندرخشان بود که نامش را در تاریخ ادبیات ثبت کرد.
فورنیه در لا شاپل دانژیون در مرکز فرانسه به دنیا آمد. پدرش معلم مدرسه بود. سعی کرد در مدرسه ی عالی پاریس پذیرفته شود، اما در این امر ناکام بود. پس از این، در رشته ی بازرگانی دریایی تحصیل کرد و در میانه ی تحصیل، به مدت دو سال به خدمت نظامی رفت. در همین سال ها، مقالات و اشعار پراکنده ای از او در نشریات فرانسه به چاپ رسید. در سال 1905،فورنیه با دختری به نام یون ماری توسان آشنا شد و دلبستگی عمیقی به او پیدا کرد. هرچند که در نهایت رابطه ای بین آن ها شکل نگرفت، اما این دختر دستمایه ی ساخت وپرداختشخصیت زن اصلی رمان مون بزرگ، یعنی یون دو گالا، گردید. در سال های بعد، فورنیه در مقام منتقد ادبی در «پاریس ژورنال» می نوشت و در آنجا، با ادبای بزرگی چون آندره_ژید و پل کلودل آشنا شد. در سال 1912، فورنیه این شغل را ترک کرد و به عنوان دستیار یک سیاستمدار به کار مشغول شد. در همین سال، نگارش رمانمون بزرگ خود را به پایان رساند و کتاب در سال 1913به چاپ رسید. فورنیه مشغولکار بر روی دومین رمانش بود که به عنوان افسر نظامی عازم جبهه ی جنگ جهانی اول شد و یک ماه بعد، در جریان یک نبرددرگذشت. پیکر او برای نزدیک به هشتاد سال ناشناخته باقی ماند و در نهایت، در سال 1991 شناسایی شد. مجموعه ای از اشعار و یاداشت های او، با عنوان معجزه ها، ده سال پس از مرگش به چاپ رسید.
طرح داستان مون بزرگ
مون بزرگ روایتی است از زبان پسری پانزده ساله به نام فرانسوا سورل،درباره ی یکی از همکلاسی هایش در دبیرستان، به نام آگوستین مون که به خاطر بلندی قدش، «مون بزرگ» لقب گرفته است. مون در یک مجلس عروسی در شهر کوچک لو سابلونر شرکت می کند تا شاهد ازدواج دوستش، فرانتز، با دختری به نام والنتین باشد. در این بین، او خواهر فرانتز-یعنی ایون دو گالا- را در مجلس عروسی ملاقات می کند و یک شبه و دیوانه وار به او دل می بازد. عروسی به دلیل عدم حضور والنتین نیمه کاره پایان می گیرد و فرانتز دست به خودکشی می زند، گرچه در نهایت زنده می ماند.
پس از بازگشت به مدرسه، تمام فکر مون مشغول دو گالا است و برای دیدار دوباره ی او به پاریس می رود، اما به نتیجه ای نمی رسد. بعد از سال ها، راوی، که حالا معلم مدرسه شده، برای خوشی دوستش به دنبال ایون دو گالا می رود و در نهایت، او را پیدا می کند. ایون، همچنان با پدر پیرش زندگی می کند و به راوی اعتراف می کند که متقابلاً دلبسته ی مون بزرگ بوده است. به این ترتیب، مون و گالا بالاخره با هم ازدواج می کنند. با این حال، چند روز پس از ازدواج، مون گالا را ترک می کند تا فرانتز را بیابد و به قولی که سال ها پیش به او داده، عمل کند و مقدمات ازدواج او و والنتین را فراهم بیاورد. گالا نیز، در غیاب مون، دختری به دنیا می آورد و خود دو روز بعد از دنیا می رود. به این ترتیب، راوی در خانه ی آن ها سکونت می کند و سرپرستی دختربچه را بر عهده می گیرد.
در همین دوران، راوی یادداشتی به قلم مون در خانه می یابد که حاکی از رابطه ی مخفیانه ی او با والنتین است و خیانتش به فرانتز را آشکار می کند. در نهایت و پس از سال ها، مون که توانسته فرانتز و والنتین را دوباره به هم برساند، به شهر برمی گردد و با دختری روبه رو می شود که حاصل ازدواج کوتاه مدت او با همسر درگذشته اش، یعنی ایون دو گالاست.
اقتباس ها از مون بزرگ
این رمان، دو بار منبع اقتباس سینمایی بوده و همچنین، در «فهرست صد رمان برتر قرن نشریه ی لوموند»، در جایگاه نهم قرار گرفته است. نسخه ی فارسی این رمان را «نشر مرکز» با ترجمه ی مرحوم مهدی سحابی منتشر کرده است.