امامون

لغت نامه دهخدا

امامون. [ اَ ] ( از یونانی ، اِ ) دوایی است که آن را بفارسی ماهلو و بعربی حماما خوانند. گرم و خشک است در دوم ، بول را براند. ( از برهان قاطع ). نوعاً در زبان یونانی چندین قسم دارو از قبیل هیل و خولنجان و زردچوبه و زنجبیل را امامون گویند. ( ناظم الاطباء ). رجوع به حماما و ماهلو و تحفه حکیم مؤمن شود.

فرهنگ فارسی

دوایی است که آنرا بفارسی ماهلو و بعربی حماما خوانند .

پیشنهاد کاربران

بپرس