امامی میرزا اقا

دانشنامه آزاد فارسی

امامی میرزا آقا. اِمامی، میرزا آقا (۱۲۶۰ـ۱۳۳۴ش)
اِمامی، میرزا آقا
نگارگر ایرانی. شیوۀ رضا عباسی را از نو رایج کرد. در هنر تذهیب، نقشۀ قالی، گل و مرغ، طلااندازی، و سوخت و معرّق مهارت داشت؛ او را باید مبدع سوخت و معرّق چرم (نقاشی و تذهیب روی قطعات چرم دباغی شده و جاسازی آن به شیوۀ معرق یا موزائیک) دانست. ظرافتِ بسیار و استحکام در طرح و اجرا ویژگی هنر اوست. در رنگ آمیزی آثارش از رنگ های معدنی (سنّتی) بهره می گرفت. میرزا آقا امامی در اصفهان زندگی می کرد، و در همان دیار فوت وفن نگارگری و تذهیب و تشعیر و گل ومرغ سازی را آموخت. بعدها در مجمع الصنایع تهران نزد صنیع همایون رمز و راز تذهیب را به تمامی فرا گرفت، سپس به اصفهان بازگشت و کارگاهی برای هنرآفرینی هایش در آن شهر برپا کرد. شاگردان بسیاری را تعلیم داد که خود استادان برجسته ای شدند، ازجمله حسین اسلامیان، محمود فرشچیان، و غیره. دو لنگۀ در چوبی با تکنیک نقاشی روغنی (زیرلاکی) از وی در موزۀ هنرهای ملی نگهداری می شود، که به خوبی از مهارت های وی نشان دارد. اثر سوخت و معرّق چرم با نام بوستان (۱۳۰۵ش) از دیگر آثار اوست. میرزا نصرالله امامی، نقاش باشیِ معروف دورۀ ناصری، جدّ وی بود. دختر میرزا آقا امامی، زینب السادات امامی نیز نگارگر است و در اصفهان هنرآفرینی می کند.

پیشنهاد کاربران

بپرس