امر مقید به صفت

[ویکی فقه] امر مقید به صفت امر به شیء مقیَّد به وصف خاص است.
گاهی امر به صفتی مقید می شود، مثل: «زکّوا عن الغنم السائمة».
نکته
در امر مقید به صفت، این بحث مطرح می شود که آیا با انتفای صفت، امر نیز منتفی می گردد یا نه؛ برای مثال، وقتی مولا امر به پرداخت زکات گوسفند را مقید به « سائمة » (بیابان چر) بودن گوسفند می نماید، در صورت سائمه نبودن، آیا طبیعت امر به زکات هم منتفی می شود یا خیر. میان اصولیون در این باره اختلاف است.
عناوین مرتبط
...