انکد

لغت نامه دهخدا

انکد. [ اَ ک َ ] ( ع ص ) رجل انکد؛ مرد بدفال دشوارعیش. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ) ( از آنندراج ). بداختر. ( تاج المصادر بیهقی ). تنگ عیش. دست تنگ. ( یادداشت مؤلف ). شوم ِ تنگدست. ( شرح قاموس ). ج ، نُکْد. ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ).
- امثال :
انکد من احمر عاد.
انکد من کلب احص . ( یادداشت مؤلف ).

پیشنهاد کاربران

بپرس