اندیشه گرفتن. [ اَ ش َ / ش ِ گ ِ رِ ت َ ] ( مص مرکب ) بفکر افتادن. اندیشه جان گرفتن. بفکر جان افتادن. ( از یادداشتهای لغت نامه ) : از آن کوه راه بیابان گرفت غمی گشت و اندیشه جان گرفت.
فردوسی.
فرهنگ فارسی
به فکر افتادن اندیشه جان گرفتن . به فکر جان افتادن .
