انفوویرتید ( انگلیسی: Enfuvirtide ) یک داروی ضد رتروویروس و مهارکننده همجوشی HIV است که در درمان ترکیبی برای درمان ایدز/HIV به کار می رود.
انفوویرتید برای درمان عفونت HIV - 1، در درمان ترکیبی با سایر داروهای ضد رترو ویروسی، در افرادی که همه درمان های دیگر شکست خورده اند، به کار می رود. [ ۲]
واکنش های نامطلوب دارویی رایج ( ≥۱٪ از بیماران ) مرتبط با درمان با انفوویرتید عبارتند از: واکنش های محل تزریق ( درد، سخت شدن پوست، اریتم، ندول ها، کیست، خارش؛ تقریباً همه بیماران، به ویژه در هفته اول ) ، نوروپاتی محیطی، بی خوابی، افسردگی، سرفه، تنگی نفس، بی اشتهایی، آرترالژی، عفونت ها ( از جمله پنومونی باکتریایی ) و/یا ائوزینوفیلی. واکنش های ازدیاد حساسیت به ندرت رخ می دهد ( ۰٫۱ - ۱٪ از بیماران ) که علائم آن عبارتند از راش، تب، حالت تهوع، استفراغ، لرز، تشنج، افت فشار خون، افزایش ترانس آمینازهای کبدی و احتمالاً واکنش های شدیدتر از جمله دیسترس تنفسی، گلومرولونفریت و/یا آنافیلاکسی.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفانفوویرتید برای درمان عفونت HIV - 1، در درمان ترکیبی با سایر داروهای ضد رترو ویروسی، در افرادی که همه درمان های دیگر شکست خورده اند، به کار می رود. [ ۲]
واکنش های نامطلوب دارویی رایج ( ≥۱٪ از بیماران ) مرتبط با درمان با انفوویرتید عبارتند از: واکنش های محل تزریق ( درد، سخت شدن پوست، اریتم، ندول ها، کیست، خارش؛ تقریباً همه بیماران، به ویژه در هفته اول ) ، نوروپاتی محیطی، بی خوابی، افسردگی، سرفه، تنگی نفس، بی اشتهایی، آرترالژی، عفونت ها ( از جمله پنومونی باکتریایی ) و/یا ائوزینوفیلی. واکنش های ازدیاد حساسیت به ندرت رخ می دهد ( ۰٫۱ - ۱٪ از بیماران ) که علائم آن عبارتند از راش، تب، حالت تهوع، استفراغ، لرز، تشنج، افت فشار خون، افزایش ترانس آمینازهای کبدی و احتمالاً واکنش های شدیدتر از جمله دیسترس تنفسی، گلومرولونفریت و/یا آنافیلاکسی.
wiki: انفوویرتید