اهل صفا
لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
أَهلِ صَفا: کنایه از صوفیان و پاکدلان/
هجویری در کتاب کشف المحجوب در منقبت خلیفه سوم عُثمان ذِی النُّورَین می گوید:
و منهم: گوهَرِ گنج حَیا، و اَعبَدِ أَهلِ صَفا و مُتِعَلِّقِ درگاهِ رضا و مُتِمَکِّن بر طَریقِ مصطفی صلوات اللّه علیه، أَبوعَمرو عُثمانِ بْنِ عَفَّان، رَضِیَ اللّهُ عَنه
... [مشاهده متن کامل]
که وی را فَضایل هُوَیداست و مَناقب ظاهر اَندَر کُلِّ مَعانی.
توضیح:هجویری ، علی بن عثمان بن علی الجلابی الهجویری الغزنوی ، مُکَنی به ابوالحسن از عرفای اهل سنَّت و جماعت قرن پنجم هجری
هجویری در کتاب کشف المحجوب در منقبت خلیفه سوم عُثمان ذِی النُّورَین می گوید:
و منهم: گوهَرِ گنج حَیا، و اَعبَدِ أَهلِ صَفا و مُتِعَلِّقِ درگاهِ رضا و مُتِمَکِّن بر طَریقِ مصطفی صلوات اللّه علیه، أَبوعَمرو عُثمانِ بْنِ عَفَّان، رَضِیَ اللّهُ عَنه
... [مشاهده متن کامل]
که وی را فَضایل هُوَیداست و مَناقب ظاهر اَندَر کُلِّ مَعانی.
توضیح:هجویری ، علی بن عثمان بن علی الجلابی الهجویری الغزنوی ، مُکَنی به ابوالحسن از عرفای اهل سنَّت و جماعت قرن پنجم هجری