اوتنپیشتی

دانشنامه عمومی

اوتَنَپیشتی ( در نسخه مرجع حماسه گیلگمش ) یا اوتا - ناایشتیم ( در نسخه بابلی باستان حماسه ( سیپار ) ) که به اوتنپیشتیم ( به اکدی: 𒌓𒍣 ) نیز معروف است، یکی از قهرمانان طوفان بین النهرین باستان است. این شخصیت دارای نمونه های پیشین زیوسودرا ( سومری ) و آترام - هاسیس است که بر شخصیت پسین خود نوح در خاور نزدیک باستان تاثیرگذار بوده اند.
در حماسه گیلگمش، پیری فرزانه هست که در جزیره ای دوردست زندگی می کند و هدف غایی گیلگمش از سفر دراز خود، ملاقات با او است. پس از رسیدن گیلگمش به جزیره «اوتنپیشتی دوردست»، او داستان جاودانگی خود را تعریف می کند: خدایان تصمیم به نابودی بشر می گیرند. ائا، اوتنپیشتی را آگاه می کند تا کشتی ای بسازد و خود، خانواده اش، صنعتگران، حیوانات و . . . را نجات دهد. طوفان از راه می رسد و سایر انسان ها به گِل تبدیل می شوند. در روز هفتم اوتنپیشتی دریچه را می گشاید. بوی خوش قربانی اوتنپیشتی خدایان را همچون مگس ها به سوی خود می کشاند. انلیل در پایان، زندگی جاودان به بازمانده طوفان و زنش می بخشد.
در نسخه متاخر ( نسخه معیار ) ، اثری از سخنان و پند اوتنپیشتی هنگام گفتگوی شیدوری با گیلگمش دیده نمی شود. به نظر می رسد که شاعر نسخه معیار می خواسته است خردمندی را برای اوتنپیشتی نگاه دارد. پایان حماسه آترام - هاسیس پس زمینه خاتمه گفتار اوتنپیشتی در حماسه گیلگمش است. در واقع، فحوای کلام این تغییر با متن تازه به دست آمده «مرگ بیلگمس» تایید می شود. داستان «بزرگ شدن» گیلگمش، داستان خردمند شدن قهرمان است، خردمند به این معنا که جایگاه خود را در چینش الهی درمی یابد.
پیام شاعر چنین است: افراد به جستجوی فردی خود دست می زنند. باید با حقیقت زندگی بشری کنار بیایند که همان مرگ انسان است. اما زندگی بشری دیگری نیز هست که فردی نیست، و آن زندگی اجتماعی است. در تمدن مدرن است که بر جایگاه فرد و حقوق فرد تاکید می شود. در تمدن بابل بر ارزش های اجتماعی تاکید می شده است. شاعر می گوید فرد، یک روزه است که بدون بر جا گذاشتن اثری از بین می رود. اما زندگانی بشری که نمادش شهر است برای همیشه بر جا خواهد ماند.
حماسه گیلگمش، یکی از متن هایی بود که کاتبان آشوربانی پال رونویسی می کردند. در کتابخانه آشوربانی پال احتمالا تا چهار مجموعه کامل از حماسه بر الواح گلی نوشته شده بود. پس از غارت نینوا توسط اتحاد مادها و بابلی ها در ۶۱۲ پیشا دوران مشترک، رونوشت های این حماسه، همانند سایر الواح، بر کف کاخ های پادشاهی تکه تکه باقی ماندند و تا ۲۵۰۰ سال پس از آن یافت نشدند. [ ۱]
عکس اوتنپیشتیعکس اوتنپیشتیعکس اوتنپیشتی
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس