او گز

در زبان لکی به عنوان صفت به کار می رود برای میوه یا چیزی که در حال � گندیدن � باشد.

اُو گَز ( آب گَز ) در گویش یزدی یعنی خوب نپختن شلغم ، چغندر یا سیب زمینی تا حد بدطمع شدن آنها