ایسکمی مغزی

دانشنامه عمومی

ایسکمی مغزی ( به انگلیسی: Brain ischemia ) عارضه ناشی از نرسیدن اکسیژن به مغز می باشد. این عارضه می تواند گذرا باشد مثلاً ایسکمی گذرای مغزی ناشی از انقباض عروق مغزی، یا دائمی باشد مانند آنفارکتوس یا سکته مغزی ناشی از لخته شدن یا آمبولی در یکی از شریانهای اصلی مغز.
علائم ایسکمی بستگی به نواحی درگیر دارد. ایسکمی طولانی مدت موجب مرگ سلولهای مغزی می شود.
در اولین قدم باید تنفس و ضربان قلب و فشار خون به حالت طبیعی بازگردند؛ که با مصرف دارو می توان فشار خون را به سرعت کاهش داد.
باید لخته خون ایجاد شده را هرچه سریع تر برطرف کرد. گاهی تزریق دارو به رفع لخته خون کمک می کند. در غیر این صورت باید هرچه سریع تر برای رفع لخته خون به روش جراحی اقدام نمود.
بهتر است درمان ایسکمی مغزی در کمتر از سه ساعت انجام شود. اگر درمان بیمار بیش از پنج ساعت به طول انجامد ممکن است عوامل زیر رخ دهد.
سکته هموراژیک
• خونریزی مغزی
• مجبور به عمل جراحی در سطح وسیع تر با آسیب های بیشتر شود.
• معلولیت در افراد شدیدتر خواهد بود.
• ممکن است منجر به مرگ شود.
• در درمان بلند مدت ایسکمی مغزی، بیمار باید مدت زمان طولانی از داروهای ضد انعقاد خون مانند آسپرین مصرف کند. همچنین برای کنترل فشار خون و پایین نگهداشتن آن نیز باید دارو مصرف شود.
• علاوه بر مصرف دارو برای جلوگیری از انعقاد خون و بالا رفتن فشار خون، بیمار باید با تمرین های ورزشی و فیزیوتراپی عضلات ضعیف یا فلج شده ای بدن را دوباره بازسازی کند.
• معمولاً انجام فیزیوتراپی برای مدت طولانی و فعالیت های ورزشی باعث برگشت بخشی از توانایی عضلات ضعیف می شود. البته گاهی اوقات ممکن است این ضعف هرگز درمان نشود.
عکس ایسکمی مغزی
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس