اینوزین ( انگلیسی: Inosine ) یک نوکلئوزیدی است که وقتی هیپوگزانتین از طریق پیوند β - N9 - گلیکوزیدی به یک حلقه ریبوز ( همچنین به عنوان ریبوفورانوز شناخته می شود ) متصل می شود، تشکیل می شود. [ ۱] در سال ۱۹۶۵ میلادی در تجزیه و تحلیل RNA ترانسفراز کشف شد. اینوزین معمولاً در tRNAها یافت می شود و برای ترجمه مناسب کد ژنتیکی در جفت های باز متزلزل ضروری است.
دانش متابولیسم اینوزین منجر به پیشرفت در ایمونوتراپی در دهه های اخیر شده است. اینوزین مونوفسفات توسط آنزیم اینوزین مونوفسفات دهیدروژناز اکسید می شود و گزانتوزین مونوفسفات تولید می کند که یک پیش ساز کلیدی در متابولیسم پورین است. مایکوفنولات موفتیل یک داروی ضد متابولیت و ضد تکثیر است که به عنوان یک مهار کننده اینوزین مونوفسفات دهیدروژناز عمل می کند. اینوزین در درمان انواع بیماری های خودایمنی از جمله گرانولوماتوز همراه با پلی آنژیت استفاده می شود، زیرا جذب پورین با تقسیم فعال سلول های B می تواند بیش از ۸ برابر سلول های طبیعی بدن باشد و بنابراین، این مجموعه از سلول های سفید ( که نمی توانند پورین را عمل کنند ) . مسیرهای نجات ) به طور انتخابی توسط کمبود پورین ناشی از مهار اینوزین مونوفسفات دهیدروژناز ( IMD ) هدف قرار می گیرد.
آدنین به آدنوزین یا اینوزین مونوفسفات ( IMP ) تبدیل می شود که هر کدام به نوبه خود به اینوزین ( I ) تبدیل می شود که با آدنین ( A ) ، سیتوزین ( C ) و اوراسیل ( U ) جفت می شود. [ ۲]
پورین نوکلئوزید فسفوریلاز اینوزین و هیپوگزانتین را به داخل تبدیل می کند.
اینوزین همچنین یک واسطه در زنجیره ای از واکنش های نوکلئوتیدی پورین مورد نیاز برای حرکات ماهیچه ای است. [ ۳]
در دهه ۱۹۷۰ میلادی، اینوزین توسط ورزشکاران کشورهای شرقی در تلاش برای بهبود عملکرد مورد استفاده قرار گرفت. مطالعات حیوانی نشان داده است که اینوزین دارای خواص محافظت کننده عصبی است. [ ۴] این دارو برای آسیب نخاعی و برای تجویز پس از سکته پیشنهاد شده است، زیرا یافته ها نشان می دهد که اینوزین باعث سیم کشی دوباره آکسون می شود. [ ۵]
پس از مصرف، اینوزین به اسید اوریک متابولیزه می شود، که پیشنهاد شده است که یک آنتی اکسیدان طبیعی و پاک کننده پراکسی نیتریت با مزایای بالقوه برای بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس ( MS ) باشد. پراکسی نیتریت با دژنراسیون آکسون مرتبط است در سال ۲۰۰۳ میلادی، مطالعه ای در مرکز ام اس دانشگاه پنسیلوانیا برای تعیین اینکه آیا افزایش سطح اسید اوریک با تجویز اینوزین باعث کاهش پیشرفت ام اس می شود یا خیر، آغاز شد. [ ۶] این پژوهش در سال ۲۰۰۶ تکمیل شد اما نتایج به NIH گزارش نشد. انتشار بعدی به مزایای بالقوه اشاره کرد اما حجم نمونه ( ۱۶ بیمار ) برای نتیجه گیری قطعی بسیار کوچک بود. [ ۷] افزون بر این، عارضه جانبی درمان ایجاد سنگ کلیه در چهار بیمار از ۱۶ بیمار بود. [ ۸] [ ۹] [ ۱۰]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدانش متابولیسم اینوزین منجر به پیشرفت در ایمونوتراپی در دهه های اخیر شده است. اینوزین مونوفسفات توسط آنزیم اینوزین مونوفسفات دهیدروژناز اکسید می شود و گزانتوزین مونوفسفات تولید می کند که یک پیش ساز کلیدی در متابولیسم پورین است. مایکوفنولات موفتیل یک داروی ضد متابولیت و ضد تکثیر است که به عنوان یک مهار کننده اینوزین مونوفسفات دهیدروژناز عمل می کند. اینوزین در درمان انواع بیماری های خودایمنی از جمله گرانولوماتوز همراه با پلی آنژیت استفاده می شود، زیرا جذب پورین با تقسیم فعال سلول های B می تواند بیش از ۸ برابر سلول های طبیعی بدن باشد و بنابراین، این مجموعه از سلول های سفید ( که نمی توانند پورین را عمل کنند ) . مسیرهای نجات ) به طور انتخابی توسط کمبود پورین ناشی از مهار اینوزین مونوفسفات دهیدروژناز ( IMD ) هدف قرار می گیرد.
آدنین به آدنوزین یا اینوزین مونوفسفات ( IMP ) تبدیل می شود که هر کدام به نوبه خود به اینوزین ( I ) تبدیل می شود که با آدنین ( A ) ، سیتوزین ( C ) و اوراسیل ( U ) جفت می شود. [ ۲]
پورین نوکلئوزید فسفوریلاز اینوزین و هیپوگزانتین را به داخل تبدیل می کند.
اینوزین همچنین یک واسطه در زنجیره ای از واکنش های نوکلئوتیدی پورین مورد نیاز برای حرکات ماهیچه ای است. [ ۳]
در دهه ۱۹۷۰ میلادی، اینوزین توسط ورزشکاران کشورهای شرقی در تلاش برای بهبود عملکرد مورد استفاده قرار گرفت. مطالعات حیوانی نشان داده است که اینوزین دارای خواص محافظت کننده عصبی است. [ ۴] این دارو برای آسیب نخاعی و برای تجویز پس از سکته پیشنهاد شده است، زیرا یافته ها نشان می دهد که اینوزین باعث سیم کشی دوباره آکسون می شود. [ ۵]
پس از مصرف، اینوزین به اسید اوریک متابولیزه می شود، که پیشنهاد شده است که یک آنتی اکسیدان طبیعی و پاک کننده پراکسی نیتریت با مزایای بالقوه برای بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس ( MS ) باشد. پراکسی نیتریت با دژنراسیون آکسون مرتبط است در سال ۲۰۰۳ میلادی، مطالعه ای در مرکز ام اس دانشگاه پنسیلوانیا برای تعیین اینکه آیا افزایش سطح اسید اوریک با تجویز اینوزین باعث کاهش پیشرفت ام اس می شود یا خیر، آغاز شد. [ ۶] این پژوهش در سال ۲۰۰۶ تکمیل شد اما نتایج به NIH گزارش نشد. انتشار بعدی به مزایای بالقوه اشاره کرد اما حجم نمونه ( ۱۶ بیمار ) برای نتیجه گیری قطعی بسیار کوچک بود. [ ۷] افزون بر این، عارضه جانبی درمان ایجاد سنگ کلیه در چهار بیمار از ۱۶ بیمار بود. [ ۸] [ ۹] [ ۱۰]
wiki: اینوزین