بابرنامه

واژه نامه بختیاریکا

روزِمین

دانشنامه آزاد فارسی

بابُرنامه
(یا: واقعات بابری؛ تِزُوک بابری) زندگی نامۀ خودنوشت ظَهیرالدّین محمد بابُر مؤسس سلسلۀ تیموری هند ( ۸۹۹ـ ۹۳۷ ق)، به ترکی جغتایی. مؤلف در این کتاب، صادقانه و بدون تعصب به شرح آرا و عقاید خود پرداخته و حتی از بیان ضعف ها و شکست هایش ابایی نداشته است . این کتاب حوادث سال های ۸۹۹ تا ۹۳۶ق (واپسین سال حکومت بابر) را دربر می گیرد. بابُرنامه از جنبه های تاریخی ، جغرافیایی ، مردم شناسی و ادبی دارای اهمیت است و با نثری ساده و آراسته نگارش یافته و در شمارِ بهترین نمونه های جغتایی و یا حتی زبان ترکی است . این اثر را در زمان حیات بابر زین الدین وفایی خوافی ( ۹۹۴ ق) و بعدها میرزا پاینده و محمدقلی مغول حصاری و بارِ سوم عبدالرحیم بیرام خان معروف به خان خانان به فارسی ترجمه کردند که در ۱۳۰۸ ق همین ترجمۀ اخیر به صورتی مغلوط و مشوش با عنوان تجارب الملوک در بمبئی منتشر شد . همچنین ترجمه و تلخیص هایی از این اثر به زبان های انگلیسی ، فرانسه ، روسی ، آلمانی و اردو در دست است .

پیشنهاد کاربران

بپرس