بادئه

لغت نامه دهخدا

بادئه. [ دِ ءَ ] ( ع ص ، اِ ) سخن بکر که کس نگفته باشد. ( منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

سخن بکر که کسی نگفته است

پیشنهاد کاربران

بپرس