بارانگیز

لغت نامه دهخدا

بارانگیز. [ اَ ]( اِ مرکب ) آلتی که بوسیله آن بار و عدلها را از جایی بجایی منتقل کنند. جرثقیل. رجوع به جرثقیل شود.

فرهنگ فارسی

اهرم التی که بار را جابجا کنند

پیشنهاد کاربران

بپرس