باراه. ( ص مرکب ) بارَه ْ. ( دِمزن ). آنکه در راه راست میرود. ( ناظم الاطباء ) ( دِمزن ). مقابل بیراه. ( دِمزن ). باراه. ( اِخ ) از بتهای هند قدیم بود با بدنی چون انسان و سری چون سر خنزیر. ( از ماللهند ص 58 س 7 ).
فرهنگ فارسی
( صفت اسم ) آنکه در راه راست میرود مقابل بیراه .
فرهنگ عمید
۱. کسی که به راه راست می رود. ۲. باانصاف.
پیشنهاد کاربران
باراه ؛ آنکه در راه راست میرود. مقابل بیراه. ( فرهنگ فارسی معین ) .
