بارپیچ

/bArpiC/

لغت نامه دهخدا

بارپیچ. ( نف مرکب ) آنکه بارها پیچد. || ( اِ مرکب ) جامه ای که عدل را در آن پیچند. پارچه ضخیمی که بعدلها پیچند. آنچه بار در آن پیچند.

فرهنگ فارسی

( اسم ) آنچه که بار را بدان پیچند مانند نوار ریسمان و غیره .

فرهنگ عمید

ریسمان یا تسمه ای که با آن بار را بر سقف اتومبیل می بندند.

مترادف ها

wrapper (اسم)
روپوش، لفاف، پوشه، بالا پوش، لفاف بسته بندی، چادر شب، بسته بندی کاغذ، بارپیچ، جلد کتاب

wrapping (اسم)
لفاف، بارپیچ، کاغذ بسته بندی

پیشنهاد کاربران

بپرس