باغ بین

لغت نامه دهخدا

باغ بین. ( نف مرکب ) بیننده ٔباغ. تماشاگر باغ. آنکه بدیدن باغ رود :
باغ بین را چه غم که شاخ شکست
باغبان راست غصه ای گر هست.
اوحدی.

فرهنگ فارسی

بیننده باغ

فرهنگ عمید

بینندۀ باغ، آن که به تماشای باغ برود: باغ بین را چه غم که شاخ شکست / باغبان راست غصه ای گر هست (اوحدی: ۵۴۳ ).

پیشنهاد کاربران

بپرس