بالا جاده

لغت نامه دهخدا

بالاجاده. [ دَ / دِ ] ( اِخ )از دیه های سدن رستاق مازندران. ( از ترجمه مازندران و استراباد رابینو ص 168 ). و در فرهنگ جغرافیایی آمده است : دهیست از دهستان سدن رستاق بخش کردکوی شهرستان گرگان که در 7 هزارگزی جنوب خاوری کرد کوی و 3 هزارگزی جنوب شوسه کردکوی بگرگان در دامنه واقع شده است. ناحیه ایست دارای آب و هوای معتدل مرطوب و 2430 تن سکنه دارد آب آنجا از قنات و رودخانه تأمین میشود. محصول عمده آن برنج و غلات و حبوبات و توتون سیگارو شغل مردانش زراعت و گله داری و صنایع دستی زنان شال و کرباس بافی است. زارعین آن در اراضی النگه و کردکوی زراعت میکنند. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3 ).

فرهنگ فارسی

از دیه های مازندران

گویش مازنی

/baalaa jaadde/ روستایی در جنوب شرقی شهر کردکوی که دارای نام های بال ده، بال کوم و سورم سرا بوده است

پیشنهاد کاربران

بپرس