بالفور

/belfowr/

لغت نامه دهخدا

بالفور. ( اِخ ) ( آرتور- جمس ، لرد.. ) از رجال معروف سیاست انگلستان که به سال 1848 م. در اسکاتلند بدنیا آمد و در سال 1930 م. درگذشت. او در کنگره برلن ( 1878 ) از اعضای مؤثر بشمار میرفت. به ادبیات و فلسفه و حکمت الهی علاقه داشت و رساله ای تحت عنوان «دفاع از شک فلسفی » نوشت. وی به ریاست دانشگاه گلاسکو رسید، دخالت او در امور مربوطبه سیاست انگلستان و ایرلند بسیار قابل توجه بود. در 1891 مقام لرد خزانه داری را یافت و سپس به رهبری محافظه کاران رسید و از همکاران لرد سالیسبوری گشت و در 1902 خود نخست وزیر شد. در جریان جنگ بزرگ جهانی اول ، مقام وزارت خارجه انگلستان را به او سپردند و با مسافرت او به کانادا همکاری دومینیون صورت گرفت.
بالفور. ( اِخ ) ( فرانسیس... ) فیزیولوژیست انگلیسی. متولد 1851 م. در ادیمبورگ و متوفی بسال 1882 م.او تحقیقات علمی خود را بیشتر در ناپل انجام داد، وسرانجام به استادی دانشگاه کمبریج انگلستان رسید.

فرهنگ فارسی

فیزیولوژیست انگلیسی

پیشنهاد کاربران

بپرس