بدهکاری

/bedehkAri/

معنی انگلیسی:

debt, indebtedness, score

لغت نامه دهخدا

بدهکاری. [ ب ِ دِ ] ( حامص مرکب ) صفت بدهکار. چگونگی بدهکار. || دَین. قرض. وامداری. قرض داری. ( از یادداشتهای مؤلف ).

عمل بدهکار وامداری قرض داری مقابل بستانکاری .

( ~. ) (حامص . ) عمل بدهکار، وامداری ، قرض داری . مق بستانکاری .

وام داری، قرض داری.

liability (اسم)

مسئولیت، دین، استعداد، فرض، شمول، بدهی، بدهکاری

مسوولیة

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید