بر سوده

لغت نامه دهخدا

برسوده. [ب َ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) سوده. فرسوده :
نپوشد جز بدو عالم ز خز و توز پیراهن
نگردد جز که از خورشید برسوده گریبانش.
ناصرخسرو.

فرهنگ فارسی

سوده فرسوده .

پیشنهاد کاربران

بپرس