برادلی جیمز

بِرادْلی، جِیمز (۱۶۹۳ـ۱۷۶۲)(Bradley, James)
اخترشناس انگلیسی. در ۱۷۲۸ اَبیراهی نور ستاره را کشف، و با توجه به مقدار اَبیراهی در مواضع ستاره ها، سرعت نور را محاسبه کرد. در ۱۷۴۸، کشف رقص محوری (تغییر میل محور زمین) را اعلام کرد. در شربورن، واقع در دورسِت، زاده شد و در آکسفورد الهیات خواند. علاقۀ شدید او به اخترشناسی موجب کناره گیریش از روحانیت و روی آوردن به اخترشناسی در آکسفورد شد (۱۷۲۱). در ۱۷۴۲، سومین اخترشناس سلطنتی شد و تا هنگام مرگ در این مقام باقی ماند. برای نوسازی رصدخانه و روش های گرینویچ تلاش کرد و برنامه های گسترده و دقیقی را برای رصد ستاره ها به اجرا درآورد. تعیین اختلاف منظر ستاره ها آرزوی بسیاری از اخترشناسان روزگار او بود، زیرا این امر فرضیۀ کُپرنیک در زمینۀ حرکت زمین برگرد خورشید را اثبات می کرد. تغییر مکانی که برادلی یافت هم بسیار زیاد بود، و هم جهت غیرمنتظره ای داشت. سرانجام پی برد که این تغییر مکان صرفاً نتیجۀ مشاهدۀ جسمی ثابت از دیدگاه جسمی متحرک، یعنی زمین، است و این اثر را «ابیراهی نور» نامید. این کشف به برادلی امکان داد که فهرست نامه های دقیق تری دربارۀ مواضع ستاره ها تهیه کند، اما دریافت که مشاهداتش از فواصل ستاره ها هنوز هم متغیر است. او توزیع این تغییرات را بررسی کرد و نتیجه گرفت که این تغییرات حاصل نوسان محور زمین، و ناشی از برهم کنش گرانشی بین ماه و برآمدگی استوایی زمین است، به نحوی که مدار ماه گاهی در بالای دایرة البروج، و گاه در پایین آن قرار می گیرد. برادلی این پدیده را «رقص محوری (ناوش)» نامید.