برنامه نویسیِ ادیبانه ( به انگلیسی: Literate programming ) چگونگی نگارش یک برنامهٔ رایانه ای است، به طوری که صورت و شمایل آن برنامه به شکل اسناد و متونی باشد که برای خواندن غیررسمی و غیرفنی توسط انسان ( مانند خواندن متون ادبی ) ، مناسب باشد. این مفهوم برای اولین بار توسط دونالد کنوت، دانشمند علوم رایانه و استاد افتخاری دانشگاه استنفورد، در سال ۱۹۸۱ مطرح شده است.
در این روش، متن برنامه و توضیحات به همراه هم در یک فایلِ مبدأ ذخیره می شوند. متن اصلی برنامه و توضیحات را می توان به طور کامل به وسیلهٔ برنامه های کاربردیِ خاص استخراج کرد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر این روش، متن برنامه و توضیحات به همراه هم در یک فایلِ مبدأ ذخیره می شوند. متن اصلی برنامه و توضیحات را می توان به طور کامل به وسیلهٔ برنامه های کاربردیِ خاص استخراج کرد.
wiki: برنامه نویسی ادیبانه