برنینی

لغت نامه دهخدا

برنینی. [ب ِ ] ( اِخ ) جووانی لورنزو. ( 1598-1680 م. ) مشهور به کاوالیه برنن. نقاش ، حجار و معمار ایتالیایی. یکی از استادان سبک بی قاعده است. وی رواق کلیسای سن پیر را در شهر رم بنا کرد، و مجسمه ها و نیم تنه های متعدد ساخت که از آن جمله از خلسه سنت ترز باید نام برد. لویی چهاردهم او را در سال 1665 م. به پاریس دعوت کرد. ( از فرهنگ فارسی معین ).

پیشنهاد کاربران

بپرس