برکی

لغت نامه دهخدا

برکی. [ ب َ رَ ] ( ص نسبی ، اِ ) منسوب به برک که بفتحتین است و آن قماشی باشد از پشم اشتر که اکثر لباس فقرا بآن باشد. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ). || کلاهی دراز که زهاد بر سر گیرند و بتازی بریس نامند، و باین معنی با کاف فارسی هم آمده است. ( برهان ) ( آنندراج ) ( انجمن آرا ) :
دلقت بچه کار آید و تسبیح و مرقع
خود را ز عملهای نکوهیده بری دار
حاجت بکلاه برکی داشتنت نیست
درویش صفت باش و کلاه تتری دار.
سعدی.

فرهنگ فارسی

منسوب به برک، نوعی کلاه که از برک یا نمد، میدوزند و درویشان و زاهدان برسر میگذارند
( صفت اسم ) کلاه درازی که از برک یا نمد دوزند زاهدان و درویشان برسر گذارند برنس .

فرهنگ معین

(بَ رَ ) (ص نسب . اِمر. ) بافته ای از پشم شتر که درویشان از آن کلاه دوزند.

فرهنگ عمید

تهیه شده از برک: حاجت به کلاه برکی داشتنت نیست / درویش صفت باش و کلاه تتری دار (سعدی: ۹۲ ).

گویش مازنی

/bareki/ ته دیگ

دانشنامه عمومی

برکی (افغانستان). برکی ( به لاتین: Baraki ) یک منطقهٔ مسکونی در افغانستان است که در ولایت بامیان واقع شده است. [ ۱]
عکس برکی (افغانستان)
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

ریشه ی کلمه برک، ( ( برگ درختان ) ) است وکسی که سر و کار دائمی او با درختان وشاخ وبرگ آنان باشد به چنین فردی ( ( برکی ) ) گویند بنابراین برکی = ( ( باغبان ) )
برکی نام روستایی در دل کوه در ۳۶ کیلومتری شهرستان زواره بسیار زیبا که قدمتی بسیار قدیمی و به دوران زرتشت برمیگردد با درختانی زیبا در نزدیکی کوهی بنام دیان،
این روستا پر از سکوت وآرامش است
دقیقا روستایی است با فاصله ۳۶ کلیمتری شهرستان زواره در دل کوه و بسیار زیبا و پر از سکوت و بسیار قدیمی و . .
نام طایفه در سیستان و پاکستان
Beraki

بپرس