بس بایج

لغت نامه دهخدا

بسبایج. [ ب َ ی َ ] ( معرب ، اِ ) بسپایه. اضراس الکلب. بسفایج . رجوع به بسپایه ، بسپایک و ابن بیطار و ترجمه فرانسوی آن ص 220 شود.

فرهنگ فارسی

( اسم ) بس پایک

پیشنهاد کاربران

بپرس