بغا الشرابی

دانشنامه آزاد فارسی

بُغا الشَرابی ( ـ۲۵۴ق)
(یا: بغا الصغیر) سردار ترک خلیفه متوکل عباسی که احتمالاً شربت دار خلیفه بود و از این جهت به شرابی شهرت یافت. جانشینان وی نیز تا دوران معتز به همین نام مشهور بودند. در خلافت متوکل شورش محمد بن بعیث بن جَلبَس را در مرند (۲۳۴ق) و شورش ارمنستان را در ۲۳۴ق درهم شکست و در ۲۳۸ق تفلیس را آتش زد. در ۲۴۴ق به جنگ تابستانی با رومیان رفت و طرسوس را گشود. وی در قتل متوکل دخیل بود (۲۴۷ق). بغا در نشاندن منتصر به تخت خلافت و برکناری معتز از ولایتعهدی تأثیر فراوان داشت و چند ماه پس از آن که منتصر به زهر کشته شد (۲۴۸ق) در برگزیدن مستعین به خلافت نیز بسیار مؤثر بود. در ۲۵۲ق سپاهیان ترک معتز را در سامرا به خلافت برداشتند و بغا بی درنگ مستعین را کشت و سرش را به سامرا برد و با این حیله مناصبی را که در خلافت مستعین به دست آورده بود، همچنان برای خود حفظ کرد. ولی سرانجام به دست سربازان معتز و دستور او اعدام شد.

پیشنهاد کاربران

بپرس