بکلر

لغت نامه دهخدا

بکلر. [ ب ِ / ب َ ل َ ] ( ترکی ، اِ ) بگلر. بیگلر. لفظ ترکی است و بمعنی بزرگ و امیر است چه بیک یا بک بمعنی بزرگ است و «لر» مخفف «لار» است که ضمیر جمع غایب باشد. ( یادداشت مؤلف ). و رجوع به بکلربک و بکلربکی شود :
هست طاغی بکلر زرین قبا
هست شاکر خسته صاحب عبا.
مولوی.

پیشنهاد کاربران

بپرس