بیبرس اول

دانشنامه آزاد فارسی

بَیْبَرس اول (۶۲۰ـ۶۷۶ق)
(ملقب به: الملک الظاهر رکن الدین صالحی) چهارمین سلطان (حک: ۶۵۸ ـ ۶۷۶ ق) از سلسلۀ ممالیک بحری. او در زمره غلامان ملک صالح نجم الدین ایوبی درآمد و به سبب شجاعت و لیاقتی که از خود نشان داد مقامی والا یافت. بیبرس در جنگ عین جالوت و قتل قُطُز (۶۵۸ ق) شرکت داشت و سرانجام در ۶۵۸ ق به سلطنت رسید. دوران حکومت هفده سالۀ او از باشکوه ترین دوران تاریخی مصر به شمار می رود. ساخت مدرسۀ ظاهریه به دستور وی در همان سال آغاز شد. بیبرس در ۶۶۲ ق حمص را فتح کرد. در ۶۶۳ ق از قاهره عازم جنگ با صلیبیان شد و مواضع آنان را یکی پس از دیگری اشغال کرد و بندر قیصریه را گرفت. در ۶۶۶ ق یافا و انطاکیه را به متصرفات خود افزود. بیبرس در ۶۷۶ ق براثر بیماری یا مسمومیت درگذشت. وی علی رغم آن که سال ها درگیر جنگ با دشمنان بود از آبادی مصر و شام و احداث مدارس و مساجد و نیز توجه به سایر مسائل حکومتی غافل نبود. کتاب سیرةالملک الظاهر بیبرس، با الهام از زندگی او نوشته شده است.

پیشنهاد کاربران

بپرس