تالش محله

لغت نامه دهخدا

تالش محله. [ ل ِ / ل َ م َ ح َل ْ ل َ ]طالش محله. دهی است که با ده سرهند، دیوشل را تشکیل دهند و بر سر راه لنگرود به لاهیجان قرار دارد، کوهستانی و مرطوب است. محصول آن چای ، برنج ، ابریشم و مرکبات و نان برنجی آنجا معروف است. رجوع به دیوشل شود.
تالش محله. [ ل ِ / ل َ م َ ح َل ْ ل َ ] ( اِخ ) رجوع به طالش محله ( از نواحی نشتا ) شود.
تالش محله. [ ل ِ / ل َ م َ ح َل ْ ل َ ] ( اِخ ) رجوع به طالش محله ( دهی از دهستان زوار ) شود.
تالش محله. [ ل ِ / ل َ م َ ح َل ْ ل َ ] ( اِخ ) رجوع به طالش محله ( رامسر ) شود.
تالش محله. [ ل ِ / ل َ م َ ح َل ْ ل َ ] ( اِخ ) رجوع به طالش محله ( گیلخوران ) شود.

فرهنگ فارسی

طالش محله دهی است که با ده سرهند دیوشل را تشکیل دهند و بر سر راه لنگرود به لاهیجان قرار دارد کوهستانی و مرطوب است ٠

گویش مازنی

/taalesh mahle/ از توابع گیل خواران قائم شهر & از توابع زوار تنکابن

پیشنهاد کاربران

بپرس