تحلیل اس دبلیواوتی

آنالیز SWOT ، تحلیل تکافت روشی تحلیلی برای دسته بندی عوامل مهم درونی و بیرونی اثرگذار بر سازمان و راهبردها و آینده های ممکن و شناسایی توانایی ها، کاستی ها، فرصت ها و تهدیدها است. [ ۱]
روش اس دبلیو اُتی که در فارسی با نام تحلیل سوات هم شناخته می شود یکی از ابزارهای برنامه ریزی استراتژیک است که برای ارزیابی وضعیت داخلی و خارجی یک سازمان استفاده می شود. اس دبلیواُتی در انگلیسی حروف اول کلمات قوت ( Strength ) ، ضعف ( Weakness ) ، فرصت ( Opportunity ) و تهدید ( Threat ) است. از این روش علاوه بر برنامه ریزی راهبردی به طور کلی در تحلیل وضعیت سازمان ها استفاده می شود. در واقع این تحلیل را باید ابزاری کارآمد برای شناسایی شرایط محیطی و توانایی درونی سازمان بدانیم، پایه و اساس این ابزار کارآمد در مدیریت استراتژیک و همین طور بازاریابی است. این تحلیل را علاوه بر SWOT در برخی متون به صورت TOWS نیز آورده اند. [ ۲]
این تکنیک اولین بار همان طور که از محتوای آن مشخص است در سیستم های نظامی و سپس در مدیریت صنعتی و کارخانه ها به کار برده می شد و کم کم از سال ۱۹۹۰ وارد سیستم های مدیریتی وبرنامه ریزی شد. مهم ترین ویژگی سوآت این است که می توان بدون نیاز به تحلیل های کمّی و محاسبات ریاضیاتی به تحلیل داده ها و تدوین راهبرد پرداخت درحالیکه سایر روش ها و تحلیل ها نیاز به آمار و اطلاعات کمّی و همچنین فرمول های پیچیده ریاضی دارند. این تکنیک به سادگی و با استفاده از روش های کیفی امکان استفاده از یافته ها و اطلاعات را فراهم می سازد. [ ۳]
در برنامه ریزی راهبردی، به ترتیب چشم انداز، رسالت، اهداف، راهبردها، عناوین برنامه ها و فعالیت ها برای سازمان یا تشکل مورد نظر تعریف می گردد. چشم انداز و رسالت بر مبنای نظر بالاترین مرجع تصمیم گیر ( که می توان اساسنامه مصوب مجمع عمومی در نظر گرفت ) تعیین می شود. اهداف نیز بر اساس رسالت تعیین شده مشخص می شود. در واقع رسالت یا مأموریت، وظایف کلی و دور نمای فعالیت های تشکل را مشخص می کند و اهداف، مسیرهای رسیدن به این رسالت می باشد. برای تعیین راهبردها، ابتدا نقاط قوت، نقاط ضعف، فرصت ها و تهدیدها با نگاهی به فضای داخلی و عوامل بیرونی بررسی می شود که بر مبنای آن و با استفاده از ماتریس SWOT، راهبردها استخراج می شود:
هر راهبرد در زیر مجموعه یکی از اهداف، روش رسیدن به هدف را مشخص می سازد. شناسایی ذی نفع های درونی و بیرونی نیز به شناسایی عوامل کمک می نماید. پس از آن برای رسیدن به هر راهبرد، برنامه هایی مشخص می شود که لازم است زمانبندی و بودجه گذاری آن ها نیز انجام شود.