در الکترومغناطیس، تخلیهٔ تاونزِند ( به انگلیسی: Townsend discharge ) یا بهمن تاونزِند ( به انگلیسی: Townsend avalanche ) یک فرایند یونش برای گازهایی است که در آن الکترون های آزاد توسط میدان الکتریکی شتاب می گیرند، با مولکول های گاز برخورد می کنند و در نتیجه الکترون های اضافی آزاد می شوند. آن الکترون ها به نوبه خود شتاب دار هستند و الکترون های اضافی آزاد می کنند. نتیجه یک برافزایی بهمنی است که امکان رسانش الکتریکی را از طریق گاز فراهم می کند. تخلیه نیاز به منبعی از الکترون های آزاد و میدان الکتریکی قابل توجهی دارد. بدون هر دو، این پدیده رخ نمی دهد.
تخلیه تاونزند به افتخار جان سیلی تاونزند، که سازوکار یونش اساسی را با کار خود در حدود سال ۱۸۹۷ در آزمایشگاه کاوندیش، کمبریج کشف کرد، نامگذاری شده است.
تاون سند جریان هایی را مشاهده کرد که به طور تصاعدی بیش از ده مرتبه یا بیشتر با ولتاژ اعمالی ثابت زمانی که فاصله بین صفحات تغییر می کرد، تغییر می کردند. او همچنین کشف کرد که فشار گاز بر رسانش تأثیر می گذارد: او قادر به تولید یون هایی در گازها با فشار پایین با ولتاژ بسیار کمتر از ولتاژ مورد نیاز برای تولید جرقه بود. این مشاهدات تفکر متعارف را در مورد مقدار جریانی که یک گاز تابش شده می تواند هدایت کند را زیر و رو کرد. [ ۱]
داده های تجربی به دست آمده از آزمایش های وی با فرمول زیر شرح داده شده است
دراینجا
• I جریانی است که در افزاره جریان دارد،
• I0 جریان فوتوالکتریک تولیدشده در سطح کاتد است،
• e عدد اویلر است
• α n اولین ضریب یونش تاونزند است که تعداد زوج های یون تولید شده در واحد طول ( به عنوان مثال متر ) را توسط یک یون منفی ( آنیون ) که از کاتد به آند حرکت می کند، بیان می کند.
• d فاصله بین صفحات افزاره است.
تخلیه تاونسند فقط در محدوده محدودی از فشار گاز و شدت میدان الکتریکی قابل تداوم است. نمودار همراه، تغییر افت ولتاژ و ناحیه های کاری مختلف را برای یک لامپ گازپُرشده با فشار ثابت، اما جریان متغیر بین الکترودهای آن را نشان می دهد. پدیده بهمن تاونزند در کفه شیب دار B - D رخ می دهد. فراتر از D یونش پایدار است.
شروع تخلیه تاونزند حد بالایی را برای ولتاژ مسدودساز تعیین می کند که یک لامپ پر از گاز تخلیه فروزشی می تواند تحمل کند. این حد ولتاژ شکست تخلیه تاونزند است که ولتاژ گیرانش ( به انگلیسی: ignition voltage ) لامپ نیز نامیده می شود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفتخلیه تاونزند به افتخار جان سیلی تاونزند، که سازوکار یونش اساسی را با کار خود در حدود سال ۱۸۹۷ در آزمایشگاه کاوندیش، کمبریج کشف کرد، نامگذاری شده است.
تاون سند جریان هایی را مشاهده کرد که به طور تصاعدی بیش از ده مرتبه یا بیشتر با ولتاژ اعمالی ثابت زمانی که فاصله بین صفحات تغییر می کرد، تغییر می کردند. او همچنین کشف کرد که فشار گاز بر رسانش تأثیر می گذارد: او قادر به تولید یون هایی در گازها با فشار پایین با ولتاژ بسیار کمتر از ولتاژ مورد نیاز برای تولید جرقه بود. این مشاهدات تفکر متعارف را در مورد مقدار جریانی که یک گاز تابش شده می تواند هدایت کند را زیر و رو کرد. [ ۱]
داده های تجربی به دست آمده از آزمایش های وی با فرمول زیر شرح داده شده است
دراینجا
• I جریانی است که در افزاره جریان دارد،
• I0 جریان فوتوالکتریک تولیدشده در سطح کاتد است،
• e عدد اویلر است
• α n اولین ضریب یونش تاونزند است که تعداد زوج های یون تولید شده در واحد طول ( به عنوان مثال متر ) را توسط یک یون منفی ( آنیون ) که از کاتد به آند حرکت می کند، بیان می کند.
• d فاصله بین صفحات افزاره است.
تخلیه تاونسند فقط در محدوده محدودی از فشار گاز و شدت میدان الکتریکی قابل تداوم است. نمودار همراه، تغییر افت ولتاژ و ناحیه های کاری مختلف را برای یک لامپ گازپُرشده با فشار ثابت، اما جریان متغیر بین الکترودهای آن را نشان می دهد. پدیده بهمن تاونزند در کفه شیب دار B - D رخ می دهد. فراتر از D یونش پایدار است.
شروع تخلیه تاونزند حد بالایی را برای ولتاژ مسدودساز تعیین می کند که یک لامپ پر از گاز تخلیه فروزشی می تواند تحمل کند. این حد ولتاژ شکست تخلیه تاونزند است که ولتاژ گیرانش ( به انگلیسی: ignition voltage ) لامپ نیز نامیده می شود.
wiki: تخلیه تاونزند