تل تخت

دانشنامه عمومی

تُل تخت یا دژ داریوش، که به تخت مادر سلیمان هم معروف است، یکی از بناهای محوطه پاسارگاد می باشد.
داریوش بزرگ سومین پادشاه هخامنشی که تخت جمشید را بنیان نهاد در حاشیه بنای پاسارگاد دژ تل تخت را بنیان گذاشت که این بنا در محدوده ای به وسعت دو هکتار سامان یافته است.
تل تخت در زمان ایران باستان به عنوان بنایی تشریفاتی و مذهبی مورد استفاده قرار می گرفت و پادشاهان هخامنشی از این بنا با ساخت دژ و برج و بارو حفاظت می کردند.
در این دژ تالارهای ستون دار، انبار، اتاق ها و سکوهایی بزرگ وجود دارد که بخش عمده ای از این بناها در کاوشهای دیوید استروناخ در ۴۰ سال پیش کشف شده است.
داریوش بزرگ، سومین پادشاه هخامنشی پس از به قدرت رسیدن، علاوه بر احداث تخت جمشید در مرودشت، برخی اقدامات دیگر نیز در پاسارگاد انجام می دهد که از آن جمله تغییر کاربری بنای باستانی تل تخت در شمال پاسارگاد از یک بنای تشریفاتی به دژی مستحکم با وسعت دو هکتار است.
تل تخت در مسیر راه باستانی مناطق مرکزی ایران با ناحیه فارس به عنوان نخستین ایستگاه در محل ورود به پارسه کده ( ده پارسه یا همان پاسارگاد ) و دره بلاغی بنا و سپس در دوره سلوکیان و حکومت محلی ناحیه فارس و دوره اسلامی مسکونی شد.
عکس تل تختعکس تل تخت
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس