ثباتت

لغت نامه دهخدا

ثباتت. [ ث َ ت َ ] ( ع مص ) ثبوتت. || شجاع و دلاور گردیدن. || ثابت عقل شدن. ثابت رای شدن. || ( اِ ) بیماریی که زمن کند و از حرکت بازدارد.

پیشنهاد کاربران

بپرس