( ثغرة ) ثغرة. [ ث ُ رَ ] ( ع اِ ) موی بغل. || مغاکچه سینه شتر که جای نحر است. || مغاک سینه و چال گردن. مغاک گلو و چنبر گردن. مغاکی که میان سینه و شکم باشد. ( غیاث اللغة از شرح نصاب و کنز ). || گو بالای سینه اسب. || کرانه زمین. || راه نرم و هموار. ج ، ثُغر. ثغرة. [ ث َ رَ ] ( ع اِ ) یک بُنه ثَغر.ثغره. [ ث ُ رَ ] ( اِخ ) ناحیه ای است از توابع مدینه. ( مراصد الاطلاع ).
