جاثوم

لغت نامه دهخدا

جاثوم. ( ع اِ ) خوابناک که از جا نجنبد. || کابوس. ( منتهی الارب ). کابوس یعنی آنچه بشب مردم را فراگیرد وآن مقدمه صرع است و صرع نام علتی است. ( آنندراج ). || خفتو. ( ملخص اللغات حسن خطیب ). در سه نسخه خطی مهذب الاسماء کتابخانه مؤلف به این صور آمده است : دیو شراک. دیو بسرک. دیونسبوک. ج ، جواثیم. ( مهذب الاسماء ). || سردار متحمل و بردبار.

فرهنگ فارسی

خوابناک که از جا نجنبد

دانشنامه عمومی

پیشنهاد کاربران

بپرس