جام باشگاه های اروپا ۹۲–۱۹۹۱ سی و هفتمین فصل از رقابت های فوتبال جام باشگاه های اروپا و آخرین دورهٔ برگزاری رقابت ها تحت عنوان جام باشگاه های اروپا بود.
بارسلونا در فینال با تک گل رونالد کومان که از طریق ضربه آزاد و در وقت اضافه دوم به ثمر رسید، سمپدوریا را شکست داد و برای نخستین بار قهرمان اروپا شد. این نخستین بار پس از سال ۱۹۶۶ بود که یک باشگاه اسپانیایی موفق شد تا در این رقابت ها به قهرمانی برسد.
این اولین فصل از رقابت ها بود که شامل یک مرحله گروهی بود و در آن مرحله، هشت تیم برندهٔ دور دوم، به دو گروه چهار تیمی تقسیم می شدند و به صورت رفت و برگشت با یکدیگر به رقابت میپرداختند و تیم های نخست هر یک از گروه ها، به دیدار نهایی راه می یافتند.
مدافع عنوان قهرمانی ستاره سرخ بلگراد، به خاطر جنگ های یوگسلاو، نتوانست از فرصت برگزاری دیدارهای خانگی در زمین اختصاصی خود بهره ببرد و این موضوع شانس این تیم برای دفاع از عنوان قهرمانی را کاهش داد. ستاره سرخ در مرحله گروهی در گروه خود دوم شد و نتوانست به دیدار فینال راه یابد. همچنین این آخرین فصلی بود که باشگاه های آن کشور توانستند در هر گونه رقابت فوتبال اروپایی شرکت کنند. در حالی که باشگاه های برخی از جمهوری های سابق یوگسلاوی اجازه داشتند تا از فصل ۹۴–۱۹۹۳ در رقابت ها شرکت کنند، باشگاه های جمهوری فدرال یوگسلاوی به دلیل تحریم سازمان ملل، تنها از فصل ۹۸–۱۹۹۷ اجازه بازگشت به سطح اول رقابت های فوتبال اروپایی را کسب کردند.
علاوه بر این، تا پیش از آنکه لایپزیش از طریق لیگ یکپارچه آلمان جواز حضور در لیگ قهرمانان اروپا ۱۸–۲۰۱۷ را کسب کند، این آخرین فصل حضور تیمی از آلمان شرقی در جام باشگاه های اروپا بود.
این فصل از مسابقات همچنین به خاطر اولین حضور باشگاه های انگلیسی پس از غیبت شش ساله ناشی از محرومیتی که در پی فاجعه ورزشگاه هیسل در سال ۱۹۸۵ نصیب آن ها شد، شناخته شده است. آن ها در صورتی که باشگاه دیگری غیر از لیورپول قهرمانی در لیگ فوتبال ۱۹۹۰ را کسب می کرد، می توانستند یک سال زودتر برگردند. اما لیورپول به دلیل آنکه یک سال بیشتر از سایر باشگاه های انگلیسی ( ۵ سال ) محروم شده بود، اجازه حضور در رقابت های ۹۱–۱۹۹۰ را به دست نیاورد. در این فصل، آرسنال به عنوان نماینده انگلستان حضور یافت و در دور دوم با شکست برابر بنفیکا از دور رقابت ها کنار رفت.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبارسلونا در فینال با تک گل رونالد کومان که از طریق ضربه آزاد و در وقت اضافه دوم به ثمر رسید، سمپدوریا را شکست داد و برای نخستین بار قهرمان اروپا شد. این نخستین بار پس از سال ۱۹۶۶ بود که یک باشگاه اسپانیایی موفق شد تا در این رقابت ها به قهرمانی برسد.
این اولین فصل از رقابت ها بود که شامل یک مرحله گروهی بود و در آن مرحله، هشت تیم برندهٔ دور دوم، به دو گروه چهار تیمی تقسیم می شدند و به صورت رفت و برگشت با یکدیگر به رقابت میپرداختند و تیم های نخست هر یک از گروه ها، به دیدار نهایی راه می یافتند.
مدافع عنوان قهرمانی ستاره سرخ بلگراد، به خاطر جنگ های یوگسلاو، نتوانست از فرصت برگزاری دیدارهای خانگی در زمین اختصاصی خود بهره ببرد و این موضوع شانس این تیم برای دفاع از عنوان قهرمانی را کاهش داد. ستاره سرخ در مرحله گروهی در گروه خود دوم شد و نتوانست به دیدار فینال راه یابد. همچنین این آخرین فصلی بود که باشگاه های آن کشور توانستند در هر گونه رقابت فوتبال اروپایی شرکت کنند. در حالی که باشگاه های برخی از جمهوری های سابق یوگسلاوی اجازه داشتند تا از فصل ۹۴–۱۹۹۳ در رقابت ها شرکت کنند، باشگاه های جمهوری فدرال یوگسلاوی به دلیل تحریم سازمان ملل، تنها از فصل ۹۸–۱۹۹۷ اجازه بازگشت به سطح اول رقابت های فوتبال اروپایی را کسب کردند.
علاوه بر این، تا پیش از آنکه لایپزیش از طریق لیگ یکپارچه آلمان جواز حضور در لیگ قهرمانان اروپا ۱۸–۲۰۱۷ را کسب کند، این آخرین فصل حضور تیمی از آلمان شرقی در جام باشگاه های اروپا بود.
این فصل از مسابقات همچنین به خاطر اولین حضور باشگاه های انگلیسی پس از غیبت شش ساله ناشی از محرومیتی که در پی فاجعه ورزشگاه هیسل در سال ۱۹۸۵ نصیب آن ها شد، شناخته شده است. آن ها در صورتی که باشگاه دیگری غیر از لیورپول قهرمانی در لیگ فوتبال ۱۹۹۰ را کسب می کرد، می توانستند یک سال زودتر برگردند. اما لیورپول به دلیل آنکه یک سال بیشتر از سایر باشگاه های انگلیسی ( ۵ سال ) محروم شده بود، اجازه حضور در رقابت های ۹۱–۱۹۹۰ را به دست نیاورد. در این فصل، آرسنال به عنوان نماینده انگلستان حضور یافت و در دور دوم با شکست برابر بنفیکا از دور رقابت ها کنار رفت.
