جاهمه

لغت نامه دهخدا

( جاهمة ) جاهمة. [ هَِ م َ ] ( اِخ ) ابن عباس بن مرداس سلمی. در سنن ابن ماجه نسب وی را بطریق مذکور آورده است. صحابی است. ابن سعد او را جزء افرادی که در خندق حضور داشتند شمرده است. ( الاصابة فی تمییزالصحابة ).

پیشنهاد کاربران

بپرس