جزایری نعمت الله

دانشنامه اسلامی

[ویکی نور] سید نعمت الله جزایری معروف به سید جزایری، فرزند سید عبدالله که نسبش به دوازده واسطه به عبدالله بن امام موسی بن جعفر(ع) می رسد، یکی از اعلام بزرگ شیعه در اواخر قرن یازدهم و اوایل قرن دوازدهم هجری است.
وی در سال(1050ق) در قریه صباغیه از قراء جزایر متولد شد. وی در جزائر(جنوب) و فارس، مقدمات و قسمتی از سطوح فقهی را به پایان برد. سپس در دارالعلم اصفهان سالها از حضور اساتید مختلف همچون محقق خوانساری، محقق سبزواری، حاج میرزا رفیعا، علامه فیض و مخصوصاً علامه مجلسی بهره مند بود.
سید جزائری در فقه و حدیث و روایات و تفسیر و سایر علوم متداوله مهارت داشت. اکثر اصحاب تراجم علما، وی و خاندان و نیاکان و نوادگان او را در ردیف اعلام بزرگ شیعه ذکر کرده اند. قسمت زیادی از سنوات عمر او در اصفهان گذشت و خیلی با مرحوم علامه مجلسی مأنوس بود و در اکثر اوقات شبانه روز در محضر علامه همکاری صمیمانه ای داشت. سید در سنواتی که علامه مشغول تدوین و تألیف بحار الانوار بود بهترین همدم و مددکار استاد بود. محدث قمی ضمن شرح مفصلی از حالات و مقامات او می نویسد: «او در شب جمعه بیست وسوم شوال سال 1112 در قریه جایدر (جزائر) وفات نمود.
ریاض الأبرار فی مناقب الأئمة الأطهار
النور المبین فی قصص الأنبیاء و المرسلین (قصص قرآن)؛ به ضمیمه زندگانی چهارده معصوم (علیهم السلام)

پیشنهاد کاربران

بپرس