جماجم

لغت نامه دهخدا

جماجم. [ ج َ ج ِ ] ( ع اِ ) ج ِ جُمجُمَة، بمعنی چوب قلبه که در آن آهن تعبیه کنند و چاه در شوره زار. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). رجوع به جمجمه شود. || مهتران و قبیله ها. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).
جماجم. [ ج َ ج ِ ] ( اِخ ) ( دیر... ) موضعی است نزدیک کوف__ه و وقعه ابن اشعث با حجاج در آن اتفاق افتاد. ( منتهی الارب ) ( معجم البلدان ).
جماجم. [ ج َ ج ِ ] ( اِخ ) رسته ای است بجرجان. ( منتهی الارب ). کوچه ای است به گرگان ( جرجان ). ( لباب الانساب ). رجوع به جماجو و جماجان و جماجم شود.

فرهنگ فارسی

( اسم ) جمع جمجمه
رسته ایست بجرجان کوچه ایست به گرگان .

فرهنگ عمید

۱. =جُمجُمه
۲. مهتران.
۳. قبیله ها.

پیشنهاد کاربران

بپرس