جنگ اتریش و پروس یا جنگ هفت هفته ای جنگی میان کنفدراسیون آلمان به رهبری امپراتوری اتریش در یک طرف و پادشاهی پروس و متحدانش در طرف دیگر بود که در ۱۸۶۶ میلادی رخ داد. علت جنگ اختلاف های سیاسی و اقتصادی بین امپراتوری اتریش و پادشاهی پروس، بر سر برتری بر شاهزاده نشین های آلمانی بود. این جنگ همچنین فرصتی برای پادشاهی ایتالیا بود که علیه اتریش وارد جنگ شود.
اتریش در این جنگ شکست خورد و از یک قدرت بزرگ به سطح یک قدرت متوسط سقوط کرد. اتریش از ناپلئون سوم امپراتور فرانسه تقاضای وساطت کرد تا از حمله بیشتر پادشاهی پروس در امان بماند. لوئی ناپلئون با این شرط که امپراتوری اتریش جمهوری ونتو را به پادشاهی ایتالیا واگذار کند وساطت را پذیرفت. به این ترتیب در ۱۸۶۶ جمهوری ونتو به مرکزیت ونیز با آرای عمومی مردم به پادشاهی ایتالیا ملحق شد.
پس از تصرف شلسویگ و هولشتاین در جنگ دوم شلسویگ با دانمارک، در مورد چگونگی اداره این دو ایالت بین امپراتوری اتریش و پادشاهی پروس اختلاف افتاد. با امضای کنوانسیون گاشتاین در ۱۸۶۵، این مسئله با سپردن اداره هولشتاین به اتریش و شلسویگ به پادشاهی پروس به شکل موقت حل شد.
بیسمارک یک سال پیش از آغاز جنگ با اتریش، از بی طرفی ناپلئون سوم امپراتور دوم فرانسه، موضع دوستانه دربار امپراتوری روسیه، و همکاری پادشاهی ایتالیا با پروس اطمینان پیدا کرده بود. علاوه بر این، بسیاری از شهریارنشین های آلمانی نیز به پروس پیوسته بودند.
ایتالیا نیز که به تازگی و پس از جنگ فرانسه و اتریش وحدت یافته بود به دنبال تصرف ونیز بود که تحت تسلط امپراتوری اتریش قرار داشت.
اتریش پس از شکست سریع در نبرد سادوا در ۱۸۶۶ راضی به پذیرش شرایط بیسمارک شد. آثار این شکست عبارت بود از:
• انحلال کنفدراسیون آلمان و تشکیل سازمان جدیدی برای اداره شهریارنشین های آلمانی بدون حضور اتریش ( کنفدراسیون آلمان شمالی ) .
• بروز احساسات ملی گرایی در سرزمین های مجار اتریش، تا جایی که اتریش مجبور شد خودمختاری داخلی مجارستان را بپذیرد و نام این کشور به امپراتوری اتریش - مجارستان تغییر یافت.
• امپراتوری اتریش - مجارستان که دست خود را از ایتالیا و سرزمین های آلمانی کوتاه می دید با جدیت رو به بالکان آورد و با روسیه و عثمانی درگیر شد.
• امپراتوری اتریش - مجارستان که در برابر روسیه به متحدی قدرتمند احتیاج داشت به متحدی رام برای پادشاهی پروس ( آلمان آینده ) تبدیل شد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاتریش در این جنگ شکست خورد و از یک قدرت بزرگ به سطح یک قدرت متوسط سقوط کرد. اتریش از ناپلئون سوم امپراتور فرانسه تقاضای وساطت کرد تا از حمله بیشتر پادشاهی پروس در امان بماند. لوئی ناپلئون با این شرط که امپراتوری اتریش جمهوری ونتو را به پادشاهی ایتالیا واگذار کند وساطت را پذیرفت. به این ترتیب در ۱۸۶۶ جمهوری ونتو به مرکزیت ونیز با آرای عمومی مردم به پادشاهی ایتالیا ملحق شد.
پس از تصرف شلسویگ و هولشتاین در جنگ دوم شلسویگ با دانمارک، در مورد چگونگی اداره این دو ایالت بین امپراتوری اتریش و پادشاهی پروس اختلاف افتاد. با امضای کنوانسیون گاشتاین در ۱۸۶۵، این مسئله با سپردن اداره هولشتاین به اتریش و شلسویگ به پادشاهی پروس به شکل موقت حل شد.
بیسمارک یک سال پیش از آغاز جنگ با اتریش، از بی طرفی ناپلئون سوم امپراتور دوم فرانسه، موضع دوستانه دربار امپراتوری روسیه، و همکاری پادشاهی ایتالیا با پروس اطمینان پیدا کرده بود. علاوه بر این، بسیاری از شهریارنشین های آلمانی نیز به پروس پیوسته بودند.
ایتالیا نیز که به تازگی و پس از جنگ فرانسه و اتریش وحدت یافته بود به دنبال تصرف ونیز بود که تحت تسلط امپراتوری اتریش قرار داشت.
اتریش پس از شکست سریع در نبرد سادوا در ۱۸۶۶ راضی به پذیرش شرایط بیسمارک شد. آثار این شکست عبارت بود از:
• انحلال کنفدراسیون آلمان و تشکیل سازمان جدیدی برای اداره شهریارنشین های آلمانی بدون حضور اتریش ( کنفدراسیون آلمان شمالی ) .
• بروز احساسات ملی گرایی در سرزمین های مجار اتریش، تا جایی که اتریش مجبور شد خودمختاری داخلی مجارستان را بپذیرد و نام این کشور به امپراتوری اتریش - مجارستان تغییر یافت.
• امپراتوری اتریش - مجارستان که دست خود را از ایتالیا و سرزمین های آلمانی کوتاه می دید با جدیت رو به بالکان آورد و با روسیه و عثمانی درگیر شد.
• امپراتوری اتریش - مجارستان که در برابر روسیه به متحدی قدرتمند احتیاج داشت به متحدی رام برای پادشاهی پروس ( آلمان آینده ) تبدیل شد.
wiki: جنگ اتریش و پروس