جودی افندی طرابزونی

[ویکی فقه] جودی افندی طِرابْزونی ، عالم و شاعر متأخر ترک می باشد.
وی در شهر طرابزون به دنیا آمد. نامش ابراهیم بود، اما با تخلص شعری اش ، جودی ، شهرت یافت . گاهی ، به سبب معاصر وهم نام و هم تخلص بودن با جودی مِرْزیفونی ، با وی یکی دانسته شده است . پدرش ، حاجی محمد یومرالی، مدرّس مدرسه دینی اسکندر پاشا بود. جودی ، پس از گذراندن دوره ابتدایی در مدرسه (محله (دباغ خانه ، در مدرسه) تربیتِ (مُفتی به تحصیل ادامه داد و نزد استادانی چون خوجه درویش و حاجی فائق درس خواند و از سَمَرجی زاده حاجی محمد اجازه گرفت ، سپس معلم زبان ترکی مدرسه حمیدیه شد، که آن را شیخ الادبا، علی نقی افندی ، تأسیس کرده بود (۱۳۰۰). دو سال بعد عازم مکه شد و مدتی در آن جا اقامت کرد و پس از بازگشت به طرابزون ، معلمی را از سرگرفت .
اشتغالات
جودی سالها مدیر مدرسه ابتدایی جودی بیگ بود که با کسب توفیقات بسیار در عرصه فرهنگ طرابزون ، توجه و علاقه فراوان مردم را به خود جلب کرده بود. جودی از محل درآمد فروش کتابش ، اسماء الحسنی ، به گسترش مدرسه یاری نمود. جودی در «اعدادی »(مدرسه مقدماتی ) ناصری ، که ایرانیان دایر کرده بودند، آموزگار و سپس مدیر شد. وی همچنین در مدرسه فرانسویان ، ارمنیان و یونانیان معلم زبان ترکی بود. وی خدمات دولتی خود را، به عنوان عضو ثابت محکمه تجاری شهر طرابزون ، در ۱۳۲۱ آغاز کرد و تا جمادی الاخره ۱۳۲۶، که این محکمه منحل شد، به کار در آن جا ادامه داد. در ۱۳۲۶، به «پایه موصله سلیمانیه »، که از درجات بزرگ علمی بود، ارتقا یافت . در ۱۳۲۸، به معلمی زبان عربی «مکتب سلطانی » (مدرسه متوسطه ) طرابزون پذیرفته شد. در حدود چهار سال نیز عضو مجلس معارف طرابزون و یک سال نیز سردبیر روزنامه ولایتی طرابزون بود.
فعالیت سیاسی
در اثنای جنگ جهانی اول (۱۹۱۴ـ ۱۹۱۸) که طرابزون اشغال شد، جزو بنیان گذاران «طرابزون محافظه حقوق ملیه جمعیتی » (جمعیت دفاع از حقوق ملی طرابزون ) بود و مدتی نیز، در سمت ریاست این جمعیت ، در فراهم آوردن مقدّمات نبرد ملی فعالانه شرکت کرد. وی به پیشنهاد نمایندگی مجلس ، پاسخ منفی داد، همان طور که پیش از آن نیز پیشنهاد اتحادیون (جمعیت اتحاد و ترقی ) را، مبنی بر پذیرفتن نمایندگی آنان در مجلس ، رد کرده بود.
وفات و محل دفن
...